In de ketel: Catalaanse paëlla
Onder de kurk: een frisse rosé, bijvoorbeeld Jacob’s Creek Shiraz
In de ketel
Jaren geleden, ver voor de start van Herberg de Ketel en de Kurk, logeerde ik op doorreis met mijn gezin in het plaatsje Thuir, vlak in de buurt van Perpignan. De bedoeling was om in een rustige plaats van de snelweg af te overnachten, om daarna door te reizen naar Spaans Catalonië. Het feit dat dit deel van Frankrijk ook al Catalaans is was bij mij ver weggezakt en dus een verrassing. Wij belandden na een wandeling door de charmante smalle straatjes van Thuir bij een vrolijk geverfd hotel restaurant. Er was plaats: we kregen echt Franse kamers waar wij via een buitentrap naar toe moesten, met uitzicht op een binnenplaats en blauwe luiken aan de ramen. De grootste verrassing volgde ’s avonds bij het eten: Hotel Restaurant Cortie serveerde Catalaans eten, een buffet met hors d’oeuvres vol Catalaanse gerechten, Catalaanse paëlla en een dessertbuffet met taarten en vers fruit. Zelden heb ik zo gesmuld van mediterraan eten, en jaren later kon ik me nog de smaken herinneren.
Natuurlijk trokken wij dus richting Thuir nu wij afgelopen zomer een trektocht door Frankrijk maakten. We kampeerden heerlijk in de heuvels aan de voet van de Pyreneeën en gingen twee keer eten bij Cortie. Alles was nog even lekker, mijn geheugen had geen loopje met me genomen. De huiswijnen kwamen uit de omringende heuvels en hadden fancy namen als Le rouge qui bouge, Le blanc qui détend en Le rosé quie ose♣. Eenvoudige wijnen van de steek, maar heerlijk!
En mensen: Hotel restaurant Cortie bestaat echt, dus wie ooit in de buurt is….
♣ Dichterlijke vertalingen weet ik zo snel niet, maar hier de betekenis: De rode die “beweegt” (danst), de witte die onthaast en de rosé die durft.
Ariane
Onder de kurk
Bij paëlla, met zijn grote mix aan smaken en combinaties van vis, vlees, kip en worst, is een rosé eigenlijk altijd wel een goede keus. Vooral een wat kruidige maar ook fruitige rosé, zoals ze die in Spanje en Zuid-Frankrijk maken. Recent kwam er echter weer eens een handelsreiziger langs, met een aanbieding Australische wijn. Tussen het aanbod zat ook een rosé, gemaakt van de druif shiraz, die in Frankrijk bekend is als syrah. En het moet gezegd: dit was een prima wijn voor bij de paëlla. Deze Jacob’s Creek Shiraz rosé heeft slechts 12,5% alcohol, wat voor een Australische wijn aangenaam laag is. De wijnen van Jacob’s Creek zijn sinds kort bij AH verkrijgbaar. In de Herberg heb ik ze ook op de kaart gezet. De rosé kost € 5,99.
Mariëlla
Catalaanse paëlla
voor 4 personen
vier kippepoten, of een kip in stukken
een paar stukken inktvis
8 gamba’s, een aantal gekookte mosselen
200 gram verse chorizo of een andere stevig gekruide worstsoort, bijvoorbeeld andouille
400 gram rijst, het liefst de echte calasparra (kijk bij een Spaanse winkel), Italiaanse arborio kan ook en anders rijst met een ronde korrel, in ieder geval geen langkorrelrijst, die neemt de smaak niet goed op en geeft de verkeerde textuur aan het gerecht.
twee rode paprika’s, in kleine stukjes
3 vleestomaten in stukjes
1 ui, een aantal tenen knoflook, gehakt
1 liter vis-, mossel- of kippebouillon
olijfolie om in te bakken
een paar draadjes saffraan
zout en peper naar smaak
- Het maken van paëlla begint met een goede soffrito, een soort gefruite saus van de uien, knoflook, tomaten en paprika’s. Doe dit in een aparte pan.
- Verhit hiervoor een eetlepel olijfolie, fruit de uien met de knoflook tot ze glazig zijn, voeg de paprika’s toe, fruit ze een tijdje mee en voeg tenslotte de tomaten toe.
- Laat deze saus 20 minuten zachtjes inkoken.
- Bak intussen in de paëllapan of andere grote wijde pan de stukken kip en de worst bijna gaar. Zet ze apart.
- Verhit de paellapan of grote koekenpan de olijfolie, fruit daarin de rijst tot hij glazig is en voeg de bouillon toe.
- Voeg de soffrito en de saffraan toe, roer goed door, leg de kip en de worsten erin en laat de rijst op zacht vuur ongeveer 20 minuten garen. Dit gebeurt altijd in een open pan!
- In tegenstelling tot risotto moet er tijdens het koken juist niet geroerd worden! Let alleen op of de rijst niet droogkookt, voeg in dat geval wat bouillon of water toe.
- De laatste 10 minuten van de kooktijd worden de mosselen en de inktvis toegevoegd en moet de schotel droogkoken, als het vocht nog niet volledig is opgenomen door de rijst, een paëlla heeft een beetje dezelfde textuur als een risotto, maar is meestal net iets minder vochtig en de rijst hoort iets meer beet te hebben.
- Paëlla is net als stoofschotels, pastasauzen, en cassoulets een gerecht dat er beter op wordt als het wat langer van te voren wordt gemaakt.
Herberg De Ketel en de Kurk 
Plaats een reactie